The Last of Us Part II Review

Daar is die dan eindelijk, The Last of Us Part II. Eindelijk kunnen we verder met het verhaal van Ellie. Wraak is het motief en de trailers deden een groots verhaal opkomen zoals we die van Naughty Dog gewend zijn. Is het ze gelukt om mij te bekoren met het vervolg op een fantastisch The Last of Us?

Storytelling

Ik zei het al, The Last of Us is een fantastische titel die zelfs nu nog tot de beste games van deze generatie behoort, ondanks dat het een remaster is. En Naughty Dog pakt het verhaal dat we kennen, tilt daar vier jaar overheen en komt met een wereld die is veranderd. Joel en Ellie zijn ouder, zijn veranderd en Ellie is volwassen. En bad-ass. Little girls grow up.

Het verhaal van The Last of Us Part II draait om wraak. In de eerste trailer horen we Ellie al zeggen: I’m gonna kill every last one of them. Om 100% spoilers te voorkomen ga ik niet te diep in op het verhaal maar dat wraak te boventoon voert over de looptijd van de 25 uur aan story moge duidelijk zijn. Ellie is pissed and she’s is coming. You can run, but you can’t hide.

Seattle

Zeg gedag tegen Boston, we gaan dit keer Seattle verkennen! Seattle, ook wel bekend als The Rainy City, is niet ontkomen aan de infectie en Runners en Clickers zijn ook hier weer volop aan de orde. Geloof mij, ze kunnen af en toe nog voor een flinke jump scare zorgen.

Maar de game gaat gelukkig verder dan infected doden en beetje rondlopen. Seattle is groot, en prachtig weergegeven. Op het moment van schrijven ben ik bezig met een tweede playthrough en nog blijf ik geregeld stil staan om nog eens paar kiekjes te nemen en de spelen met de photo mode. Van prachtige besneeuwde bergtoppen tot met spores geïnfecteerde tunnels, niets is te gek en alles ziet er te gek uit. Een ware streling van de ogen zo op het einde van de levenscyclus van de PlayStation 4. Het lijkt bijna alsof het zo moest zijn, gezien deel 1 uitkwam aan het einde van de PS3 cyclus.

Om toch even wat dieper in te gaan op de prachtige omgevingen is het vooral de sfeer die bepalend is wat mij betreft. Naughty Dog slaat daar gewoon de spijker op zijn kop. Seattle ademt verwoesting uit. De natuur neemt langzaam de stad weer over. Verlaten auto’s zijn bedekt met gras en mos, er liggen lijken op de meest bizarre plekken en de collectables die je kunt verzamelen vertellen soms het verhaal waarmee je je kunt voorstellen hoe iets daar gebeurd is. Het valt allemaal fantastisch samen.

Maar naast dat de omgevingen er prachtig uitzien is het ook nog eens nuttig! Natuurlijk kun je auto’s gebruiken om achter te schuilen of een gebouw in klimmen om aan je vijanden te ontkomen. Maar ook het lange gras biedt bij tijden genoeg bescherming om voorbij je vijanden te komen zonder de confrontatie aan te gaan. Save a bullet, save a life!

Frenemies

Ik zei al, Runners en Clickers zijn weer helemaal terug en jagen je nog steeds de stuipen op het lijf. Maar de grootste monsters zijn niet de clickers. De grootste vijand van de mens is, en blijft, de mens. Daar komt Ellie wederom achter tijdens haar reis waarbij verschillende facties haar het leven zuur proberen te maken. Gelukkig heeft Naughty Dog je een pracht arsenaal aan wapens gegeven om je vijanden te lijf te gaan. Van de welbekende Shiv’s tot een breed arsenaal aan geweren en bogen, Ellie weet er wel raad mee.

Maar je speelt geen action game, tenzij je op easy speelt, dus raadzaam om de actie vol in te duiken is het zeker niet. Want Ellie weet dan misschien hoe ze met wapens om moet gaan, de vijand weet dit ook! Even domweg op een vijand afrennen om hem te grazen te nemen is er niet bij en daarbij is stealth groot onderdeel van de gameplay. Eigenlijk zoals het ook in het eerste deel was. Je hebt de mogelijkheid om te luisteren naar je vijanden waardoor je hun locatie kunt bepalen en als je goed kijkt welke kant ze opkijken of bewegen en wanneer ze dan niet kijken is het moment om toe te slaan.

Het brede arsenaal aan wapens zorgt echter bij tijden ook voor een breed arsenaal aan frustratie. In het begin van de game draag je 1 wapen bij je uit elke categorie en de rest zit in je rugzak. Het wisselen van de wapens die je “bij je hebt” is een fluitje van een cent. D-Pad links of rechts en door met knallen. Het wisselen met een wapen uit je rugzak (als je ammo op is bijvoorbeeld) is niet heel handig in een gevecht met Runners. Je moet dan op blokje drukken om een sub-menu te openen en een wapen te kiezen die je wel wilt gebruiken. In het heetst van de strijd heb je hier echter niet altijd tijd voor en dan kan het wel eens einde verhaal betekenen. Gelukkig kent de game genoeg checkpoints, dus veel meer dan een (deel van een) encounter hoef je niet te doen.

Dat kon beter

Bij elke grootse game zijn er zoveel dingen die goed gaan dat je af en toe moet zoeken naar dingen die minder zijn of minder goed werken. Gelukkig werkt deze game je maar zelden tegen maar er zijn wel degelijk dingen die beter hadden gekund.

Wanneer je een beetje een smal gebied hebt om te schuilen voor je vijanden wil het wel eens voorkomen dat je buddy op diezelfde plek wil schuilen. Aangezien je niet in elkaar kunt kruipen beukt je vriendelijke NPC jou gewoon aan de kant en dan sta je ineens voor die vijand die je dacht vanachter een muurtje te kunnen pakken. Dit kan bij tijden best frustrerend zijn. Zeker vervelend wanneer je net een wapen uit je rugzak aan het pakken bent.

Het aantal encounters die je hebt met mensen of zombies vielen mij ook tegen. Ze zijn vaak wel groots opgezet maar de spanning die ik ervaarde tijdens het spelen van het eerste deel wanneer je door een groep clickers moest lopen heb ik in deze game niet ervaren. Geen grote groepen infected en de grote encounters zijn schaars. Al met al zijn het wel de klassieke Naughty Dog momenten in de games en daar begint een kleine moeheid bij mij te ontstaan.

Naughty Dog moe

Helaas is er qua vernieuwing op gameplay gebied weinig echt te merken. Ik heb alle Uncharted games gespeeld en natuurlijk ook de eerste The Last of Us en de gameplay is nagenoeg altijd hetzelfde. Natuurlijk zul je kleine nuances hebben per game. Maar of je nu met Drake, Joel of Ellie speelt, je hebt altijd een soortgelijke manier van spelen. Hopelijk weet Naughty Dog dit met een toekomstig project te doorbreken. Ik weet het, never change a winning formula, maar ik ben persoonlijk wel toe aan iets nieuws van deze studio.

De conclusie

Wraak, dat is waar het uiteindelijk allemaal om draait. Een duistere wereld met een duister plot zorgt voor een duistere game. Daarbij helpt het natuurlijk ook niet om de game in Seattle af te laten spelen, die niet alleen teruggevorderd wordt door de natuur, maar waar het vaak regent en nog vaker giet.

Op innovatief gebied laat de developer wat mij betreft echt wel een paar slagen liggen en ook de duur van het verhaal was, voor mij, te lang. Zeker de laatste chapters zijn zo uitgerekt dat ik bijna ging rushen om er door te komen.

Gelukkig zijn de negatieve punten relatief klein ten opzichte van het grote geheel en krijg je met The Last of Us Part II gewoon een game van jewelste en mag hij wat mij betreft bij de grote namen van de Sony Exclusives.

DPG cijfer: 8/10

Artikel door: Peter – DutchPlayStationGamer
#gamersunite

• 

• 

Neem snel een kijkje op het YouTube kanaal van FSOM!
Abonneren is uiteraard helemaal GRATIS! Vergeet natuurlijk niet om de FSOM magazine Facebook pagina een like te geven en ons te volgen op Instagram! See you there! Pin je ook mee met FSOM op Pinterest?

Meer voor jou!

Ferry krijgt eigen film!
Maneater Review
Golden Oldies – Stephen King’s Misery
Game of Thrones acteur gaat naar hotel California?
Undercover keert 6 september terug!
Betaal – Zombie serie uit Netflix koker
PlayStation 5 komt in oktober?