Remembering Chester Bennington

Drie jaar geleden kwam ons het trieste bericht ter ore dat de zanger van Linkin Park zichzelf van het leven heeft beroofd. Eerder vond ik het altijd onzin dat mensen zo onder de indruk waren als een bekend iemand om het leven kwam. Na de dood van Chester ben ik daar iets anders over gaan denken.

Invloed

Ik heb tijdens de reis van mijn leven als het nodige verlies meegemaakt. Een van mijn beste vrienden verongelukt, moeder overleden aan kanker, vader plots overleden. Al die mensen blijven je bij omdat ze op de een of andere manier invloed hebben gehad op je leven. Bij je ouders omdat ze je groot hebben gebracht, je vrienden omdat je daar toch een groot deel van je leven mee doorbrengt. Maar ook muzikanten, en in dit geval Chester, heeft invloed gehad op mijn leven.

In mijn pubertijd was ik niet de grootste rebel die je je maar kon voorstellen maar ik was ook niet bepaald een lieverdje. De randjes opzoeken hoort er dan natuurlijk bij, op tijd thuis komen niet. Maar het is niet zo dat we met zijn allen de straat op gingen om de boel te terroriseren ofzo, we waren content met onze sigaret, pilsje en muziek. En de muziek, dat was wel een beetje wat het hem deed.

Rock hard

Soms stap je voorzichtig een wereld binnen maar ik werd min of meer de wereld van de rock/(nu)metal in geslingerd. Papa Roach, Sum 41, Limp Bizkit, Rammstein en Linkin Park waren de bands waar ik naar luisterde. Cut my life into pieces, We laught when old people fall, 46 fucks in this fucked up rhyme, Buck Dich befehl ich dir en SHUT UP WHEN I’M TALKING TO YOU!!!! Dat waren de lyrics van de muziek waar ik naar luisterde. Knal daar een vette riff onder en je hebt mijn jeugd wel te pakken.

Naarmate je ouder wordt veranderd ook je smaak in muziek en van die bands zijn enkel Rammstein en Linkin Park echt blijven hangen, al kan ik de rest op zijn tijd zeker nog waarderen.

A Thousand Sounds

Linkin Park wist echter altijd te boeien. Vanaf hun nu-metal albums Hybrid Theory en Meteora, naar een meer klassieke rock sounds van Minutes to Midnight. Die overgang was enorm en de eerste keer dat we What I’ve Done hoorden was het ook even slikken. Geen enkel ‘schreeuw’ meer maar volledig zang, rustigere muziek eronder maar toch 100% Linkin Park.

Toen ze met A Thousand Suns kwamen had ik in eerste instantie geen zin meer om mee te gaan met de sound. Dit stond zo ver af van de rock waar ze mee bezig waren dat ik me niet kon vinden in de nieuwe sound. Experimenteel of niet. Best bizar dat je dan een sound heel erg eigen kunt maken want dat album springt er nu echt uit als ik het over Linkin Park heb en luister het dan ook graag van start to finish.

Hop naar Pop

Na het voor fans tegenvallende A Thousand Suns ging de band een mix maken van de sounds die ze tot dusver hadden gemaakt. Dit bracht het diverse Living Things om vervolgens full on heavy rock te brengen met The Hunting Party. Er was te weinig rock en de band vond dat zij de taak hadden om dat terug te brengen. Of dat gelukt is laat ik in het midden maar dat dit een heavy album is moge duidelijk zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=cdvWsaalvek

Vreemd genoeg was dan ook de keuze voor de sound van One More Light. Waar ze het als een taak vonden om de heavy kant op de gaan leek het nu de taak om volledig in de mainstream pop mee te gaan. Er werden gastzangers/rappers bij de nummers gegooid waar menig rock-fan nog nooit van had gehoord en het was een album die fans zwaar viel. Toen nog niet wetende wat we 20-07-2017 te weten kwamen.

One More Light

Who cares if one more light goes out
In a sky of a million stars
It flickers, flickers

Who cares when someones time runs out
If a moment is all we are
Or quicker, quicker

Who cares if one more light goes out
Well I do

Het bizarre aan de tekst hierboven is dat het precies de lading dekt wanneer iemand wegvalt uit je leven. Een persoon die je nog nooit hebt ontmoet, die je helemaal niet kent buiten zijn muziek en zijn status, die persoon herdenk je net zoals je de mensen herdenkt die dichterbij stonden.

RIP Chester Bennington

Artikel door: Peter – DutchPlayStationGamer

Neem snel een kijkje op het YouTube kanaal van FSOM!
Abonneren is uiteraard helemaal GRATIS! Vergeet natuurlijk niet om de FSOM magazine Facebook pagina een like te geven en ons te volgen op Instagram! See you there! Pin je ook mee met FSOM op Pinterest?

Meer voor jou!

The Last of Us Part II Review
Ferry krijgt eigen film!
Maneater Review
Golden Oldies – Stephen King’s Misery
Game of Thrones acteur gaat naar hotel California?
Undercover keert 6 september terug!
Betaal – Zombie serie uit Netflix koker