Days Gone – Review

Days Gone – Review

10 mei 2019 4 Door Peter van de Velde

In 2016 wordt tijdens de E3 een game aangekondigd waar ik direct warm van werd. Een voormalig lid van een MC (Motorcycle Club), hordes aan “zombies” en een PlayStation exclusive. Als PlayStation gamer, Sons of Anarchy liefhebber en zombie lover weet je het wel, deze stond hoog op mijn lijstje. Was het het wachten waard?

Once a biker…

Jij speelt Deacon St. John, een ruige biker die aangesloten is bij de Mongrels, een motorclub. Als badass biker verkent hij de wereld samen met zijn beste vriend Boozer, tevens lid van de Mongrels. De wereld verandert echter volledig door de uitbraak van een virus die de mensen verandert in Freakers. Een omschakeling van jewelste! Waar vroeger het verkeer je grootste vijand was loert het gevaar nu om elke hoek.

In deze nieuwe wereld zijn Deacon en Boozer weliswaar nog steeds bikers, al worden ze tegenwoordig “drifters” genoemd. Deze nieuwe naam is passend omdat ze geen alliantie hebben met de verschillende kampen die zijn ontstaan na het vallen van de beschaving.

Het verhaal begint redelijk oppervlakkig maar breidt zich al snel uit. Tijdens de uitbraak van het Freaker virus raakt je vrouw gewond. Nadat je haar in een helikopter zet om zo spoedig mogelijk eerste hulp te krijgen verlies je het contact. Het kamp waar ze naartoe zou gaan is overlopen en alles wijst erop dat Sarah niet meer onder ons is. Deacon vindt echter geen rust en probeert nog steeds te achterhalen wat er gebeurd is met zijn vrouw.

Oregon

Zelfs na de val van de beschaving ziet de wereld van Days Gone er bij tijden verbluffend uit. Grafisch ziet de game er goed uit maar de wereld begint te leven wanneer je er doorheen rijdt. Van dichte bossen, naar open wegen tot aan besneeuwde bergtoppen, alle terreinen kom je tegen in Days Gone.

Het is dan ook niet vreemd om de wereld door te rijden en van alles tegen te komen. Van herten die het bos nog verkennen tot wolven die naarstig op zoek zijn naar eten. Maar helaas zijn niet alleen de mensen getroffen door het virus, ook dieren zullen het op je gemunt hebben. Runners, een soort gemuteerde wolf, beren of zelfs kraaien, niets is ontsnapt aan het Freaker virus. Gelukkig is Deacon uitgerust met een flink arsenaal aan wapens. Van handgeweren tot automatische wapens, van granaten tot Molotov cocktails, niets is deze biker te gek.

Freakers

Je grootste vijand zijn echter niet de wilde dieren, al kunnen die je snel een kopje kleiner maken. Het echte gevaar schuilt hem in de Freakers. Een enkele Freaker vormt geen gevaar maar het kan ook zomaar dat je rondrijdt en stuit op een horde. Mijn advies, rij heel snel de andere kant op! De Freakers zijn in grote getale levensgevaarlijk. Ze zijn ontzettend snel en je leven kan in een paar seconden voorbij zijn.

Wanneer je denkt dat je dan in een gebouw wel veilig bent dan kom je bedrogen uit. Freakers klimmen over hekken, auto’s, doen deuren open en zullen er alles aan doen om bij je te komen. Wees gewaarschuwd!

Upgrades enzo

Wanneer je door de wereld van Days Gone rijdt kom je verschillende NERO kampen tegen. Dit waren de bakens van veiligheid in een wereld waar niets meer veilig is. Gelukkig kan Deacon hier handige middelen halen om wapens te maken, scrap vinden om zijn motor te repareren en het belangrijkste, om je health, stamina of focus te upgraden!

Deze upgrades zijn natuurlijk belangrijk maar wat minstens zo belangrijk is, is je motor. Door de verschillende jobs die je kunt uitvoeren voor de kampen die je tegenkomt in de game kun je je motor upgraden. Een grotere benzinetank, andere banden, een nieuw frame, een fellere koplamp of zelfs nitro. Alles is mogelijk als je maar genoeg geld hebt om de upgrades te kopen. Ook koop je hier nieuwe wapens, vul je je ammunitie aan. Om aan Camp Credit te komen, moet je de oren van de Freakers inleveren bij de Bounty Collector. Naast krediet verbetert hierdoor ook je verstandhouding met een kamp. Hoe beter de verstandhouding hoe meer upgrades je kunt kopen voor je motor, des te meer wapens je kunt kopen.

Herhaling zonder verveling

Veel opdrachten in deze open wereld game lijken op elkaar. Ga erop uit, vermoord die en die, haal dit of dat en komt terug met bewijs. Toch gaan deze jobs nooit echt vervelen. De grootste oorzaak hiervoor is de samenhang van het verhaal met de zijmissies. Het voelt allemaal als een toegevoegde waarde voor je einddoel, al is het soms maar een gesprek van een paar seconden.

Niet alleen maar zonneschijn

Het is echter niet alleen maar een lofzang voor deze titel. De game zit, zelfs na het spelen van de game op patch 1.07, vol met bugs. Regelmatig liep mijn game vast voor een seconde of 3. Het geluid liep dan wel verder maar het beeld bevroor. Ook viel het geluid af en toe half weg waardoor je ineens je motor niet meer hoort. Na een hertstart van de game werd dit weer verholpen maar toch. Ook is de game regelmatig gecrasht en was op een bepaald moment mijn save game zelfs corrupt. Gelukkig maakt de game zoveel autosaves dat je altijd nog een save hebt van een paar minuten daarvoor maar de schrik zat er toch even in.

De irritatie factor die met deze bugs gemoeid gaat heeft bij tijden mijn speelplezier wel een beetje doen inkakken. Een flinke domper voor een game die al uitgesteld was om juist zulke zaken eruit te halen.

Waar de game ook mee worstelt is de audio van gesprekken. Wanneer Deacon en groep toespreekt lijkt het alsof hij iemand iets in het oor fluistert. Andere moment, wanneer hij alleen op de motor zit in de wildernis, begint hij ineens te schreeuwen alsof hij in een drukke club staat. Dit lijkt een kleine technicality maar het gebeurt zo frequent dat je je soms afvraagt of de ontwikkelaar hier wel genoeg over heeft nagedacht.

The road to Platinum

Voor de trophy hunters heb ik goed nieuws. De Platinum is zeer eenvoudig te halen, tijdrovend, maar nooit echt moeilijk. Naar eigen schatting ben ik zo’n 60 uur bezig geweest met de game om deze mooie trophy bij te kunnen schrijven.

Just like highschool!

Days Gone is al met al een zeer succesvolle game geworden die constant weet te boeien. De uitgebreide wereld met de gevarieerde omgevingen zorgen ervoor dat je geïnteresseerd blijft. De kleine rariteiten, zoals het geluid, neem je dan al gauw voor lief. Wel is het jammer dat de game zoveel bugs kent. Zelfs na uitstel en 7 patches sinds release neemt dit bij tijden toch de overhand. Hierdoor valt het cijfer een volle punt lager uit dan wanneer hij deze bugs niet had gekend. Desondanks is dit een PlayStation exclusive die je gespeeld moet hebben!

FSOM cijfer: 7,5

Dit artikel is geschreven door: Peter van de Velde / DutchPlayStationGamer

FSOM logo
Wil je meer weten over FSOM of zie jij een samenwerking wel zitten?
Aarzel dan niet en neem contact op! 
Info@fsom.nl

Speciaal voor jouw geselecteerd!

Assassin’s Creed III Remastered Review
Until Dawn – Rush of Blood VR Review
Sekiro – Shadows Die Twice Review

Please follow and like us: