Resident Evil 3 Remake Review

4 april 2020 1 Door Peter van de Velde

Resident Evil 3 | Na het succesverhaal wat Resident Evil 2 Remake is, krijgen we iets meer dan een jaar later een remake van Resident Evil 3. De demo deed al vermoeden dat het iets meer actie georiënteerd is dan zijn voorganger. Maar pakt dit wel zo goed uit?

S.T.A.R.S.

Jij speelt als Jill Valentine, een S.T.A.R.S. agent die letterlijk wordt opgejaagd door een angsaanjagend wezen met de naam: Nemesis. Zo, dan hebben we die verrassing maar vast weer gehad. Dit is ook zo’n beetje wat je de gehele game doet, weg zien te komen en blijven van deze verschrikking.

Als je de dodelijke Nemsis wilt vergelijken met een karakter uit voorgaande games dan komt deze het dichtst in de buurt van Mr. X. Alleen dan sneller, dodelijker en veel aggressiever. Waar Mr. X je de stuipen op het lijf jaagt met zijn harde voetstappen is Nemesis tijdens het spelen vooral vervelend. Nooit wordt de aartsvijand van S.T.A.R.S. echt angstaanjagend en dat is toch wel jammer.

Actie en dan pas horror

Resident Evil 3 is dan ook niet echt een horror game meer zoals RE2 dit was. De focus ligt niet een klein beetje meer op actie, eigenlijk is Resident Evil 3 gewoon een actiegame geworden. Raccoon City is een open speelveld die meer zombies kent dan er aanwezig waren in het politiebureau. Kogels, granaten en meer zijn dan ook meer aanwezig, op de gemakkelijkere moeilijkheidsgraden zelfs erg veel, en ondanks dat de zombies nog wel houterig lopen is het doden niet moeilijker geworden. Voor mijn gevoel zelfs iets gemakkelijker.

Ook de gameplay is meer actiegeorienteerd door de nieuwe move die is toegevoegd. Wanneer een zombie, Nemesis, hond of wat dan ook je probeert te grijpen heb je gelukkig een handige ontwijkmanoeuvre. Wanneer je op het juiste moment uit de weg gaat krijg rol je bij je vijanden weg en als je direct richt heb je een slomotion effect waar je handig gebruik van kunt maken om de juiste headshot te maken die je net nodig had.

Jill en Carlos

Naast Jill Valentine speel je ook als Carlos. Carlos is lid van de Umbrella Biohazard Coutermeasure Service, of U.B.C.S. Bepaalde secties van de game neem je de controle van hem over en krijg je te maken met een iets andere vorm van gameplay. De rol om te ontwijken verdwijnt maar je kunt nu vijanden letterlijk van je af slaan als je op het juiste moment “ontwijkt”. De gameplay is verder identiek aan Jill, maar dan met je eigen inventory. Vergelijkbaar met Leon en Clair uit deel 2.

Kort, korter, te kort

De game heeft heel veel goede dingen gebruikt die vorig jaar werkten en een aantal nieuwe elementen geïmplementeerd om het iets fris te laten aanvoelen. Het is dan ook bizar dat je er niet langer van kunt genieten. De eerste playthrough met Leon in Resident Evil 2 duurde zo’n 20 a 25 uur. Toen moest ik Claire nog en had ik voor beide karakters nog een B story. Die tijden ga je dit keer niet halen, tenzij je je controller op tafel legt en de hele dag iets anders gaat doen. Mijn eerste playthrough speel ik 4 uur en 30 minuten voordat de credits over mijn scherm gingen. Dit was weliswaar op easy maar ik heb wel alle collectables die er zijn gepakt waarbij je best wat stukken aan backtracking moet doen.

Maar omdat ik graag de Platinum trophy vrij wilde spelen had ik nog een aantal speelsessies te gaan. Zo moest ik eerst op Hardcore de game uitspelen om zo Nightmare vrij te spelen. Toen ik Nightmare had uitgespeeld kwam moeilijkheidsgraad Inferno om de hoek kijken. Dit is de moeilijkste moeilijkheidsgraad en wellicht dat je hier, als je geen raketwerper hebt vrijgespeeld ondertussen, lang over kunt doen maar ik zag de credits over het scherm rollen na 1 uur en 17 minuten. Ja, zo kort is de game. Wanneer je op easy gaat spelen, de collectables laat voor wat het is en enkel gaat voor je main objective dan kun je in een klein uurtje door de game heen en dat is gewoon veel en veel te kort voor een full price game.

Goed is goed

Eerlijk is eerlijk, voor zolang het duurt speelt Resident Evil 3 prima. Herkennen van omgevingen, gameplay en zelfs bepaalde karakters uit deel 2 is erg tof. Ook de toevoeging van de rol en de nadruk op de actie heeft zijn charme en wist me wel te bekoren. Toch mist deze game letterlijk en figuurlijk een Mr. X. Zoals ik al zei, Nemesis is meer vervelend dan angstaanjagend en de extreem korte speelduur laat flink te wensen over. Goed, maar nergens uitstekend.

Cijfer: 7/10