Seasons After Fall – Review

1 april 2020 0 Door Peter van de Velde

Season After Fall | Het afgelopen weekend heb ik eens iets andere titels gespeeld dan ik normaliter speel. Ik zag in mijn vriendenlijst Seasons After Fall gespeeld worden en na inspectie zag ik dat deze maar €2,49 kostte. Gezien de artstyle mij erg boeide en de game er vermakelijk uitzag kon ik niet anders dan overgaan tot aankoop. Maar was het het de moeite waard?

Little fox

Jij speelt als een spirit, een ronde balvormige energie (als ik het zo mag omschrijven) die naar het bos geleid wordt door een mysterieuze stem. Ook een kleine vos voelt zich aangetrokken door het gebeuren en zo ben je dus niet alleen. Als spirit heb je geen eigen gedaante dus neem je de vos over en zo speel je ineens als een vos! En als vos kun je een aantal dingen doen, zoals blaffen, springen en rennen. Dat is dan ook waar een groot deel van de gameplay uit bestaat. Lopen, springen en blaffen om bepaalde zaken voor elkaar te krijgen.

Seizoenen

De seizoenen spelen echter, hoe verrassend ook met zo’n titel, een grote rol in de game. Als je in de natuur kijkt zie je het landschap veranderen per seizoen. In de herfst komen de bloemen op, zingen de vogels wat luider, laat de zon zich iets meer zien en wordt het iets warmer. In de zomer meer licht en meer leven om in de herfst vooral water te hebben en nattigheid en de winter is koud en bevriest de wateren.

Het is aan jou om die seizoenen vrij te spelen en zo te manipuleren dat je nieuwe plaatsen kunt gaan verkennen. Zo kun je in de herfst op bladeren bladeren lopen die door de wind omhoog geblazen worden en in de winter bevries je water waardoor je erop kunt lopen.

Het oogt en klinkt prachtig

De artwork van deze titel is gewoon fantastisch. De kleurrijke omgevingen veranderen per seizoen en je voelt de verandering zowel in de gameplay elementen maar ook in de visuele pracht op je scherm. Dat maakt het een genot voor het oog. Ook weet de muziek op de juiste momenten om te slaan en zo de sfeer nog meer te beïnvloeden.

Onduidelijk

De visuele pracht, het geluid en de verandering van de seizoenen zijn dan ook wat de game maken want verder is het vooral een onduidelijke soep. Uitleg wordt er niet gegeven in deze game. Hierdoor kun je soms door de wereld lopen zonder dat je weet watje moet doen. Zo is er een stuk waarin je moet blaffen bij bepaalde stenen om zo licht te brengen in de duisternis. Enige uitleg hierin ontbreekt volkomen. En eigenlijk is dat met alles zo in de game. De puzzels zijn onduidelijk en krijgen weinig uitleg, het verhaal is mager en is vooral voor jezelf om in te vullen.

Road to Platinum

Het behalen van de Platinum trophy is niet moeilijk, integendeel zelfs. Door de onduidelijkheid van richting zul je plaatsen opnieuw bezoeken. Wellicht zelfs meerdere keren. Als het niet voor verduidelijking is van het verhaal dan zal het kunnen zijn voor de trophies. Backtracking is dus zo’n beetje the name of the game.

Conclusie

Al met al is deze game helaas niet de titel die ik had gehoopt. De artwork en muziek maken het een pracht om te spelen en het manipuleren van de seizoenen is leuk. Voor €2,49 kun je niet nat gaan op deze titel maar meer zou ik er ook niet aan uitgeven.

Cijfer: 6/10

Shoutout

Een kleine shoutout is bij deze review wel van toepassing. De foto’s die ik gebruik in deze review komen van de enige echte Frederic, beter bekend als the.inner.click. Hij maakt van in game fotografie een ware kunst. Zelfs als de game geen in-game photo mode kent.