Assassin’s Creed: Origins – Review

Assassin’s Creed Origins | Na een hiatus van twee jaar in plaats van een jaarlijke release keert Assassin’s Creed in 2017 eindelijk terug. Na het floppen van Assassin’s Creed Unity en uiteindelijk de toch niet zo heel denderende Assassin’s Creed Syndicate is er nu Assassin’s Creed Origins. Kan deze game het tij keren en Assassin’s Creed weer terugbrengen naar voorgane glorie? Lees verder en kom erachter.

Bayek of Siwa

De naam van Assassin’s Creed Origins geeft eigenlijk al een klein beetje weg van het verhaal binnen de tijdlijn van alle Assassin’s Creed games. Dit is een origin verhaal, het begin van de creed. De eerste van de Assassin’s is een beschermheer van de Farao, de laatste Medjay, Bayek of Siwa. De game start met een niet al te vrolijjk filmpje. Bayek heeft zijn eerste slachtoffer op de grond liggen in wat lijkt een wraakactie. Rudjek ligt op de grond en vraagt om vergiffenis maar Bayek wil er niets van weten en streept zo de eerste in een lange lijst met namen door. Bayek is nog geen Assassin maar kent als Medjay wel de klappen van de zweep.

Exploration is key

Verkennen is de sleutel van deze game, want na een korte intro begint de game echt vorm te krijgen in Siwa. Siwa is de geboorteplek van Bayek en dit is ook waar zijn verhaal van wraak begint. Door toedoen van iemand die door het leven gaat als “The Snake” is de zoon van Bayek om het leven te komen. Bayek kan niet eerder rusten tot hij de moordenaar van zijn zoontje heeft, hoe kan het ook anders, vermoord.

Maar zonder een map die gevuld is met leuke dingen om te doen blijft er maar weinig over. Ubisoft heeft hier overduidelijk geleerd van de fantastische game The Witcher 3: Wild Hunt want het spel is geraffineerd, immens groot en kent vele side-quests en andere activiteiten. Schatten zoeken, upgrades kopen, mensen zoeken, Pyramides onderzoeken en verkennen. De map is opgedeeld in verschillende secties die door middel van een level-advies aangeeft of je klaar bent om je daar te begeven of dat je vermoedelijk binnen vijf tellen het loodje legt.

Natuurlijk is het leuk om te weten dat je veel moet gaan verkennen maar hoe ga je dit precies doen hoor ik je denken? Je kunt de woestijnen en overige landschappen verkennen op je paard, kameel of, jawel, een eenhoorn! Naast het land kun je ook het water verkennen per boot.

Bekende personen

Wanneer je het verhaal speelt kom je al snel je vrouw Aya tegen. Na Assassin’s Creed Syndicate is het niet gek dat je in dit verhaal ook weer twee hoofdkarakters hebt. Er zijn een aantal missies die je met Aya moet spelen en dit zijn leuke uitstapjes binnen de main story. Maar het kan natuurlijk niet zo zijn dat je enkel met deze Assassin’s aan de slag gaat maar je komt ook een aantal interessante karakters tegen. Zoals in elke Assassin’s Creed spelen belangrijke sleutelfiguren uit de geschiedenis een rol in het verhaal. Dat is hier niet anders. Iconische personages als farao Ptolemeus XIII, Cleopatra en Julius Caesar zijn van de partij. En natuurlijk is er een bepaalde voorwerp die speciale krachten geeft aan de persoon die het voorwerp in handen heeft. Welk voorwerp ik het over heb zullen doorgewinterde Assassin’s Creed spelers al wel door hebben.

Vechtsysteem

Het vechtsysteem is in deze game flink vernieuwd en speelt een stuk beter dan in vorige games al duurt het wellicht even voor je precies doorhebt hoe het werkt. Helaas is het nog niet perfect want zodra je tegenover iemand staat met een schild heb je soms het idee dat ze jou wel constant kunnen raken maar dat je wel heel erg je best moet doen voor je hun kunt raken.

Arena

Een leuke toevoeging in deze game zijn de verschillende arena’s waar je races kunt doen in de Hippodrome, vechten in de arena van Krokodopolis of de arena in Cyrene. Deze uitstapjes op de verhaallijn lijkt een beetje eenvoudig maar op een hoge moeilijkheidsgraad biedt deze mode genoeg uitdaging om het leuk te maken en houden. Naast deze arena’s zijn er ook nog de moeilijkste vijanden in de game, oorlogsolifanten! Op een hoge moeilijkheidsgraad kunnen deze gevechten voor enige frustratie zorgen maar wanneer je ze eindelijk neerhaalt voelt dat als een grote overwinning dus ik kan deze gevechten enkel aanraden.

Conclusie

Alles samengevat is deze Assassin’s Creed eindelijk een zeer grote stap in de goede richting. Het spel is zeker niet perfect en de karakters weten niet zo te boeien zoals bijvoorbeeld Ezio Auditore da Firenze in het tweede deel van deze reeks maar desondanks weet Bayek of Siwa een lange en zeer vermakelijk reis voor te schotelen. Na 65 uur had ik zo’n beetje alles gedaan wat de game te bieden had op een aantal side quests na. De noodzaak van alle sidequests verdwijnt wanneer je level 40 hebt bereikt omdat je niet verder kunt.

Artikel door: Peter/ @dutchplaystationgamer
Don’t Look Up is de perfecte weergave
Volg FSOM Magazine op Instagrampagina en Facebookpagina!
Ben je nog geen abonnee op FSOM-tv? Klik dan snel –> hier <– en mis niets meer!