Het is tijd voor mijn derde Souls/Borne special en dit keer is Dark Souls II aan de beurt. Dark Souls II is de opvolger van het succesvolle Dark Souls (hoe kan het ook anders) maar deze game werd toch met minder enthousiasme ontvangen als het eerste deel. Maar dat maakt
de game niet een ervaring om u tegen te zeggen.

Scholar of the First Sin

Een kleine beetje informatie over de release van deze game. Dark Souls II kwam oorspronkelijk uit voor de PlayStation 3/Xbox 360. Een jaar later kwam er een HD upgrade op de PlayStation 4/Xbox One onder het mom Scholar of the First Sin. Deze versie pakte de base game plus alle DLC
ineen en schotelde de spelers opnieuw een wereld vol gevaar voor maar dan op 60fps. Voor nerds als ik was dit een mooie toevoeging maar wat het eigenlijk betekend is dat de game wat soepeler verliep.

And the story begins

Perhaps you’ve seen it, maybe in a dream

A murky forgotten land

A place where souls

May mend you ailing mind

You will lose everything

Once branded

The Symbol of the curse

An augur of darkness

You past, Your future.

You very light

None will have meaning, and you won’t even care

By then you’ll be something other than human

A thing that feeds on souls

A Hollow

Long age, in a walled of land, far to the north,

A great king built a great kingdom.

I believe they called it Drangleic,

Perhaps you’re familiar

No, how could you be

But one day, you will stand before its decrepit gate,

Without really knowing why…

Like a moth drawn to a flame,

You wings will burn in anguish.

Time after time.

For that is your fate.

The fate of the cursed.

Als dit geen opening is waar je de rillingen van over de rug lopen, dan weet ik het ook niet meer. Je speelt als een Undead die nog niet Hollow is zoals de tekst hiervoor aangeeft. Wat je probeert te doen is voorkomen dat je Hollow wordt en natuurlijk om het koninkrijk Drangleic te redden. Dit gaat echter niet zomaar want er staan hordes vijanden tussen jouw en je doel in.

Gelukkig mag je na een zeer korte introductie jezelf “maken”. Een karakter maken is nog nooit zo eenvoudig geweest, toch? Think again! Je krijgt eerst de keuze uit een aantal verschillende klassen: Warrior, Knight, Swordsman, Bandit, Cleric, Sorcerer, Explorer en Deprived. Al deze klassen hebben verschillende eigenschappen waar ze goed in zijn! Natuurlijk kun je je karakter later precies zo aanpassen als je hem/haar wilt hebben maar dat neemt niet weg dat je hier een keuze maakt en over het algemeen toch wel blijft hangen in deze keuze. Kies je een Sorcere dan zou het raar zijn om hier ineens een Knight van te maken om maar een voorbeeld te noemen. Maar nogmaals, de keuze is aan jou.

Het avontuur begint

Bearer of the curse

Seek souls, larger more powerful souls

Seek the king, for that is the only way

Lest this land swallow you whole

As it has so many others

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, dit is een game die alle vrolijkheid voorbij gaat. Het heet ook niet voor niets Dark Souls. Enfin, je doel is dus om krachtige zielen te verzamelen. Hiervoor moet je een aantal belangrijke sleutelfiguren (bosses) verslaan om deze te bemachtigen. Hoe je dit gaat doen ligt volledig aan jou. De wereld ligt open en de route mag je zelf bepalen. Ga je eerst naar The Lost Sinner en alles wat daar tussen ligt (je komt er niet zomaar, er zitten nog zo’n zes bosses tussen jou en The Lost Sinner. Of ga je toch eerst proberen om bij The Rotten te komen? Of misschien toch The Duke’s Dear Freja of The Old Iron King? Wat je ook kiest, het wordt geen gemakkelijk avontuur. Ook is het avontuur niet afgelopen wanneer je deze vier “powerful souls” te pakken hebt gekregen. Nee, dan ben je eigenlijk nog maar net begonnen…

Moeilijk, moeilijker, moeilijkst

Games van tegenwoordig bieden vaak weinig tot geen uitdaging meer. Als je dood gaat dan kom je terug op het punt waar je min of meer was want er zitten overal checkpoints. Wel mag je nog kiezen of je op Easy, Medium of Hard speelt maar eigenlijk betekend dit vaak dat je sneller doodgaat en vijanden sterker zijn. Ook dat zorgt niet voor grote uitdagingen over het algemeen. Dark Souls II geeft je geen keuze in moeilijkheidsgraad. Je begint je avontuur en het is simpelweg moeilijk! Als je Demon’s Souls en de eerste Dark Souls hebt gespeeld dan is het concept bekend en wordt de game wellicht eenvoudiger maar makkelijk zal het nooit worden. Leren is het
voornaamste sleutelwoord in deze. Wacht tot je vijanden aanvallen, leer hun patronen en zodra je die kent sla je genadeloos toe.

The Duke’s Dear Freja

Er wordt wel eens beweerd op het wereld wijde web dat Dark Souls moeilijk is maar altijd eerlijk. Nou, die droom zal ik direct even om zeep helpen. Ik heb genoeg momenten gehad in welke Souls game dan ook dat ik dood ging omdat de besturing niet meewerkte, omdat zwaarden van
vijanden door muren konden slaan en ik niet (logisch) of omdat de camera ineens bedacht van positie te wisselen. Dus altijd even eerlijk is de game niet maar vergevend is de game nog veel minder. Want het is wel zo, wordt je ongeduldig dan kan het zomaar betekenen dat je een heel stuk opnieuw mag spelen. Ik heb wel momenten gehad dat ik de lieve Freja bijna dood had (nog 1 keer raken en het was een gewonnen strijd geweest) waardoor ik te snel handelde, een aanval niet zag aankomen en vervolgens nog een uur met haar bezig ben geweest. Deze game is alles behalve vergevingsgezind.

Jolly Cooperation en Covenants

Wie mijn specials over Demon’s Souls en Dark Souls hebben gelezen kunnen zich wellicht nog herinneren dat je deze game een stuk makkelijker en wellicht een stuk leuker kunt maken door samen te spelen met andere mensen. Zo kun je mensen in je game “roepen” (summon) of jezelf laten roepen om zo samen een deel van de game samen te spelen. Wanneer je met vrienden wilt spelen makkelijker wilt maken heeft FROM SOFTWARE een bepaald item in de game gestopt die je een God laat aanbidden en dat zorgt ervoor dat je andere aanbidders van deze zelfde God sneller kunt oproepen.

De covenant signs

Natuurlijk is dat allemaal leuk en aardig maar je hebt ook nog zoiets als Covenenants. Deze “broederschappen” noem ik ze maar even, kunnen van alles inhouden. Wordt je een Sunbro door lid te worden van het Heirs of the Sun Covenant of ga je de bel beschermen tegen indringers als onderdeel van Bell Keepers Covenant. Allemaal brengen de covenants iets anders
met zich mee en het zorgt voor leuke extra’s in de game die de speelduur, die al lang is, nog langer maken.

Memorabel

Ondanks dat ik persoonlijk het geen slechte game vond was het wel minder memorabel dan het eerste deel. Sommige dingen waren hergebruikt (wat logisch is) maar het pakte allemaal net even minder goed uit dan het origineel. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik dit een slechte entry vond in de Souls serie maar wel de minst leuke. Desondanks heb ik de game ondertussen een stuk om 8 keer uitgespeeld en heb ik me geen seconde verveeld.

Ben je dus op zoek naar een uitdaging en vond je de vorige Souls games leuk om te spelen? Dan is dit zeker een aanrader. Was dat niet helemaal je ding dan wordt dat met deze game niet beter. Raad ik de game aan om te spelen? Dat absoluut!

Dit artikel is geschreven door: Peter (cloudstrifenl)

Vergeet niet om Fifty Shades of Men te volgen op Facebook, Instagram en Twitter!