‘Amo’ het nieuwe album van Bring me the horizon.

De mannen uit Engeland hebben weer een nieuw album voor hun fans. 25 januari 2019 was de release van hun nieuwe album met de naam “Amo”. Het album is nu al een veel besproken album waar we samen nummer voor nummer even doorheen gaan.

---

Een korte kennismaking met BMTH

Bring me the Horizon (afgekort BMTH) begon in 2004 in Sheffield Engeland door een groep jonge gasten van ongeveer 15-17 jaar. Hun debuut album “Count your blessings” kwam in 2006. En echt deathcore album met grunts, growls, breakdowns en blastbeats. Typisch een album wat je echt je smaak moet zijn anders houd je het nog geen minuut vol.

Hun 2de album genaamd “Suicide season” kwam in 2008. De band had hun sound met een vooruitstrevende blik geëvolueerd naar meer metalcore. De screams waren er zeker nog (gelukkig) maar je kunt ook zeker een andere sound horen.

Het 3de album met de vreselijk moeilijke lange naam “There is a hell, believe me i’ve seen it. There is a heaven, let’s keep it a secret” kwam in 2010. Qua sound lijkt dit album toch nog veel op het vorige album. Maar toch hoor je al meer een elektronische sound er doorheen en meer “clean vocals”

Het 4de album “Sempiternal” heeft de band toch wel meer in de kijkers gezet bij het grote publiek. Met een iets meer gangbare maar toch ruige sound knalde dit album erover en kreeg de band er in een klap een grotere fanbase bij. De screams zijn nog aanwezig maar steeds meer “clean vocals” komen door in het album. Ook meer invloeden van elektronische muziek, pop en zelfs orkesten zijn te horen. Ondanks dat ik al eerder fan was van BMTH is dit toch echt mijn favoriete album waar ik maar 1 nummer niet goed van vind.

Het 5de album “That’s the spirit” is naar mijn weten het eerste album waar de band echt wat “gezeur” mee kreeg van hun oudere fans. Volgens hun fans waren ze niet echt “metal” meer en gingen ze teveel naar de pop rock kant. Persoonlijk moest ik ook even wennen aan deze “nieuwe” sound. Maar na een paar keer het album te hebben geluisterd begon ik het steeds meer te waarderen. Het is een fijne mix tussen de rauwe zang stem van de zanger en de “gewone” zang stem. Het album is over het algemeen erg upliftend. Nou waren ze dat altijd wel maar deze voelt toch anders. Ik denk dat het de meer elektronische sound is.

Dan nu. Hun nieuwste album “Amo”.

Nog nooit heb ik een band zo veel shit over zich heen zien krijgen van hun oudere fans bij de release van een nieuw album omdat ze een nieuwere sound hebben. De oude fans vinden het te soft. Te veel pop. Te weinig metal.

Maar is het album ook slecht dan? Ik pak me oordopjes er bij. Schenk een lekkere Aberlour whisky in en open Spotify… Press play!

---

Laten we beginnen met de review!

Track 1: I Apologise If You Feel Something.

Een opbouwend nummer. Veel elektronische geluiden. Weinig zang. Ik denk dat het nummer precies lang genoeg duurt en hij loopt dan ook naadloos over in…

Track 2: Mantra.

Deze knalt er meteen in na het rustige eerste nummer van het album. Met hier en daar een voorzichtige scream en een wat rauwere zangstem een lekker rock nummer. Dit was ook de eerste single van het album

Track 3: Nihilist blues.

Oke… een hele overgang. Even omschakelen. Wat hoor ik… een trance beat? Uhrm tsjah… ik weet niet wat ik hier van vind eigenlijk totdat na 2 minuten de “drop” er in kickt. Ja dit is vet! Is dit BMTH die ik ken? Nee, dat niet. Maar ik kon mezelf hier wel op los zien gaan op een concert. Het tussen stuk is daarin tegen dan wel weer een enorme dip in het nummer maar daardoor klapt de 2de “drop” er wel heerlijk in waardoor je echt wilt gaan springen of je auto radio even op standje speakers opblazen wil zetten!

Tevens was dit de 5de single van het album.

Track 4: In the dark.

Begint ook weer heel erg elektronisch. Maar je zou het bijna een acoustisch nummer kunnen noemen zo rustig dat het is. Nee dit is niet mijn sound… next!

Track 5: Wonderfull life.

Oke! Ik zie dat dit met de zanger van de band “cradle of filth”. Laat dat nou net een van mijn favoriete bands zijn dus ik ben heel erg benieuwd. Ik hoor een catchy gitaar riff en als snel knalt het nummer met een schreeuw er in! Dit hadden we na het toch eigenlijk wel slappe vorige nummer nodig!

Een nummer met een heerlijk meezing refrein, gitaren, niet te heftig geschreeuw, een rammend drumstel! Lekker! Hoor ik daar nou trompetten of een saxofoon aan het einde van het nummer?

Jammer vind ik wel dat ze de kwaliteiten van de andere zanger niet optimaal hebben gebruikt. Maar des ondanks een erg fijn nummer. Dit was ook de 2de single die ze uitbrachten van dit album.

Track 6: Ouch

Uhrm… doet me denken aan een mix van trap en drum and bass qua sound. Een tussennummertje. Oke. Doet me eerlijk gezegd niet heel veel.

Track 7: Medicine

Een onwijs pop achtige sound. Catchy sounds. Catchy refrein die je al snel kan meezingen. Een leuk nummer en trouwens het 3de singeltje wat ze van dit album uitbrachten voordat het hele album uitkwam.

Track 8: Sugar, honey ice & tea

Toch wel een redelijk diepe gitaarriff. Veel elektronische beats erbij. Een upliftende opbouw naar het refrein. Die overigens vrij simpel is door herhaling. Maar toch catchy en het past goed in het nummer. Ik denk dat deze het ook goed zal doen tijdens een concert. Met aan het einde wat heerlijk ouderwets geschreeuw. Love it!

Track 9: Why you gotta kick me when i’m down.

Oke. Meteen weer het elektronische. Het is wel heel erg duidelijk waar die visie en focus lag bij dit album voor de band. Het is opzich geen slecht nummer. Maar persoonlijk zou ik hem skippen. Heel vreemd om de zanger die je altijd heb horen schreeuwen een soort van te horen rappen. Hoe langer ik naar het nummer luister hoe meer ik er van in de war raak wat ik er nou mee moet haha.

Track 10: Fresh bruises

Het is duidelijk dat we in het elektronische gedeelte van het album zitten. Want ook in deze track is hoor je het meteen weer. Het lijkt wel een loop waar ik naar zit te luisteren. Ik bestempel het maar als “experimenteel” want ik weet niet wat ik er anders mee moet.

Track 11: Mother tongue.

De 4de single. Begint heel rustig. Clean vocals. eigenlijk kan je dit gewoon omschrijven als een “mooi nummer”. Het klinkt als een liefdes liedje. Na een snelle google search naar het nummer blijkt dit ook zo te zijn. Je kan oprecht zeggen dat het een dansbaar nummer is.

Track 12: Heavy metal

De naam belooft veel goeds! Maar als het begint hoor je alles behalve heavy metal helaas. Het couplet klinkt eerder als een break beat. En als je naar de tekst luistert lijkt het wel een sneer te zijn naar de fans die zeggen dat ze niet meer “metal” zijn.

Het tussen stuk is een beatbox stuk wat mij echt totaal onnodig lijkt. Maar oke. Het nummer eindigt dan wel weer met een dikke schreeuw en een breakdown sound.

Track 13: I don’t know what to say.

Een viool is het eerste wat je hoort gevolgd door een akoestische gitaar en een daarbij horende zachte stem. Verder in het nummer lijkt er wel een heel orkest voorbij te komen. In plaats van af te sluiten met een knaller sluiten ze juist heel rustig af met een klassieke muziek achtige sound.

Eindoordeel

Van de 13 nummers vind ik er 6 echt goed. Voor mij was dit echt weer een album waar ik aan moest wennen maar het is wel heel erg elektronisch gefocust.

We moeten natuurlijk wel onthouden dat het niet meer die gasten zijn in het eind van hun tienerjaren die kei harde herrie maken. De sounds die Bring me the horizon altijd op hun albums had was erg vooruitstrevend en je zag vaak dat veel bands hun later volgde in hun sound. Terwijl de band BMTH dan al weer een stap verder was.

Op een of andere manier lijken ze altijd 1 stap vooruit te zijn op de rest. Ik denk dat dat het ook zo’n goeie band maakt. BMTH hun fanbase blijft groeien en ik vermoed dat dat ook zeker blijft gebeuren met hun nieuwe album. Ik zou er dan ook niet van opkijken als we soms een nummer van hun voorbij zouden horen komen op een radio zender als 3FM bijvoorbeeld.

Mijn persoonlijke rating van het album ‘Amo‘ 75/100 punten.

Artikel door: Robbert / Confessionsofawhiskyfreak

Alle afbeeldingen zijn eigendom van FSOM en haar gerespecteerde partners. Het gebruik van deze afbeeldingen is niet toegestaan zonder toestemming van FSOM. Wil je meer informatie over www.fsom.nl of zie jij een samenwerking wel zitten? Mail dan naar info@fsom.nl

www.fsom.nl en haar Social media kanalen vallen onder de kennis en kunde van Kim Michaelis Blogging/Social media management en marketing. Ingeschreven onder nummer ‘op aanvraag’ bij de kamer van koophandel.